Ervaringsverhalen
“Door open te staan, hielp ik mezelf”
Een maand lang dacht hij dat hij het einde van het jaar niet zou halen. Gelukkig vielen daarna alle puzzelstukjes precies op de juiste plek voor Wouter (52). Zijn alvleesklierkanker was vergevorderd, maar bleek na chemotherapie operabel te zijn. Hij kan het nu navertellen. “Als dit vijf jaar eerder zou zijn gebeurd, was ik niet gekomen waar ik nu ben. De wetenschap was voor mij precies ver genoeg gevorderd. Ja, ik heb mazzel gehad.”24 mei '23
Wij lopen op 8 juli mee tegen alvleesklierkanker
“Een strijder, dat was Ramon. Hij vocht echt om nog zo lang mogelijk bij zijn gezin te zijn. Maar hij zei ook vaak: “Het is zoals het is. “ We zeiden voor zijn ziekte regelmatig tegen elkaar dat we maximaal moesten genieten in het leven. Ook van kleine dingen. Niet uitstellen, maar nú doen. Ramon zei nog wel eens: “Dat komt nog wel.” Maar dan overvalt zo’n ziekte je en is het ineens te laat.”8 mei '23
M, xx
Debbie (38) bleef tot het laatste moment strijdlustig nadat haar vader de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Samen met haar zussen en haar moeder ging ze in de overlevingsstand: ze regelden van alles, struinden het internet af en zorgden dat ze er waren voor elkaar.30 maart '23
Accepteren is een levenskunst
Het is inmiddels al ruim twee jaar geleden dat Alineke (58) de diagnose alvleesklierkanker kreeg, maar tegen de statistieken in is ze er nog steeds. En hoe. Positief en nuchter ziet ze de wereld inmiddels op een andere manier. “Vergis je niet, de diagnose is natuurlijk ruk, maar tegelijkertijd heb ik zoveel om dankbaar voor te zijn. Ik gun iedereen die nieuwe bril die ik op heb, maar dan zonder de ziekte erbij.”17 februari '23
We waren niet klaar om hem los te laten
Debbie (38) bleef tot het laatste moment strijdlustig nadat haar vader de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Samen met haar zussen en haar moeder ging ze in de overlevingsstand: ze regelden van alles, struinden het internet af en zorgden dat ze er waren voor elkaar.1 december '22
De zoektocht van Elisabeth – in memoriam
Helaas ontvingen wij het verdrietige bericht dat Elisabeth Krijtenburg-Engelberts op woensdag 16 november 2022 is overleden. Haar man Pieter-Jaap mailde ons: “Met veel verdriet wil ik jullie berichten dat mijn lieve vrouw, Elisabeth Krijtenburg-Engelberts, op woensdag 16 november is overleden.1 december '22
‘Ik wil dezelfde zijn als ik altijd was’
Rob (59) is positief ingesteld, nuchter en geniet van tijd met familie en vrienden. Daar heeft de diagnose uitgezaaide alvleesklierkanker in februari niets aan veranderd. Genezing is niet mogelijk, maar hij vecht hard door voor een zo lang en waardevol mogelijk leven. Geen bucketlists of fatalistische gesprekken, Rob geniet nu nog meer van zijn gewone dagelijkse bezigheden.30 september '22
Blijven knokken
Nee, het ging niet zo soepel als hij had gehoopt, hij kreeg niet altijd direct de juiste hulp en de chemokuur viel vies tegen. Sinds Milo (55) werd gediagnosticeerd met alvleesklierkanker, is hij aan het knokken. Alles om zijn leven niet alleen te verlengen, maar ook om dat wat er nog rest, zo goed mogelijk te leven. Hij blijft positief en inmiddels gaan gelukkig zowel de hulp als de chemokuur een stuk beter.8 augustus '22
Een jaarcontract met het ziekenhuis
Marion (55) struikelt bijna over haar woorden om al haar ervaringen van het afgelopen jaar te kunnen vertellen. Haar positieve aard en vechtersmentaliteit klinken in alles door, ondanks de zware periode sinds haar diagnose alvleesklierkanker. Ze houdt niet alleen hoop, maar een rotsvast vertrouwen in de toekomst. “Ik doe het stap voor stap. En ik ben nu bezig met beter worden.”7 juli '22
“Ik zie mezelf als een geluksvogel”
Het is twee maanden na zijn tien uur durende operatie, en ruim een halfjaar na de diagnose alvleesklierkanker. En toch kan Adriaan (56) niet anders dan zichzelf als geluksvogel bestempelen. “Deze medaille heeft echt twee kanten. Natuurlijk was het zwaar, maar ik heb hoop kunnen houden. Ik besef dat dat niet iedereen gegeven is.”31 mei '22