Ervaringsverhalen

“Ik zie mezelf als een geluksvogel”

Het is twee maanden na zijn tien uur durende operatie, en ruim een halfjaar na de diagnose alvleesklierkanker. En toch kan Adriaan (56) niet anders dan zichzelf als geluksvogel bestempelen. “Deze medaille heeft echt twee kanten. Natuurlijk was het zwaar, maar ik heb hoop kunnen houden. Ik besef dat dat niet iedereen gegeven is.”

31 mei '22

“Hij heeft zijn ziekte zo mooi gedragen”

Toen bij René alvleesklierkanker werd vastgesteld, kon hij de knop snel omzetten. Dat hielp ook zijn vrouw Nicole in de zware periode tot zijn overlijden, en daarna. “Natuurlijk was het een grote negatieve achtbaan, maar hij heeft zijn ziekte zo mooi gedragen, dat heeft ons allemaal goed gedaan. Ik ben niet lang boos geweest; ik wilde vooral genieten van onze laatste tijd samen.” René overleed in september 2021, precies op zijn 51e verjaardag.

8 april '22

Tot en met de laatste strohalm

Jolanda (51) wil de hoop benadrukken. “Ook al ziet het er heel somber uit, het kán nog.” Twee jaar geleden gaf ze de hoop bijna op toen ze de diagnose alvleesklierkanker kreeg; of toen ze toch in de controlegroep van het onderzoek werd geplaatst; of toen het er op leek dat haar kanker was uitgezaaid. Maar ze gaf niet op: alles wat ze zelf kon doen, greep ze met beide handen aan. Met succes.

8 maart '22

Tegen de wind in

Lang voelde ze zich schuldig dat zij er nog was, terwijl vele anderen alvleesklierkanker niet overleven. Maar inmiddels geniet Arja (67) volop van het leven. Des te meer na de heftige emotionele achtbaan, die ze een aantal jaar geleden meemaakte. “Zes jaar geleden lukte het me een keer niet tegen de wind in te fietsen. Ik ben afgestapt en heb het hele stuk huilend wandelend afgelegd. Een paar weken geleden fietste ik er weer, met tegenwind. Ik haalde zelfs iemand in. Kijk nou eens wat ik kan, letterlijk en figuurlijk tegen de wind in.”

10 februari '22

Van vrees naar hoop en weer terug

“Uiteindelijk ging het heel snel.” De moeder van Silvia (39) ging in ruim een jaar tijd van een gezonde vrouw van achter in de zestig naar een patiënt met alvleesklierkanker. Twee keer. Want de ziekte kwam terug en werd haar fataal. Silvia reed mee op de achtbaan van emoties van angst, woede, machteloosheid en onzekerheid. Een groot deel van het ziekteproces van haar moeder beleefde zij op afstand vanwege de coronamaatregelen.

22 december '21

‘Er was geen vechten aan’

Zes weken. Zo kort had Florence (40) om te wennen aan de diagnose alvleesklierkanker bij haar moeder, het ziekenhuistraject te doorlopen én om afscheid van haar te nemen. Van de eerste echte symptomen aan het kerstdiner tot de begrafenis medio februari; het was een heftige tijd. Haar moeder verslechterde zienderogen en kreeg steeds meer pijn. “Zo’n traject wens ik niemand toe” aldus Florence.

2 november '21

De dunne scheidslijn tussen leven en dood

Aline was 38 weken zwanger toen haar moeder de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Ineens veranderde alles. Samen met haar vader, zus en zes broers sloeg ze zich door de moeilijke periode heen. Aline vernoemde haar dochter naar haar moeder, die drie maanden later overleed. “Die mooie en sterke basis van onze familieband is zo waardevol, we kunnen op elkaar bouwen. Toen en nu.”

29 september '21

Met opgeheven hoofd

Eind 2019 krijgt Ingrid Mars (56) de diagnose alvleesklierkanker. Na een bewogen periode, waarin ze haar ziekte en alle behandelingen zo positief mogelijk aan gaat, heeft ze inmiddels haar grote droom waargemaakt: ze liep een huttentocht in Oostenrijk. “Ik geniet echt weer van de kleine dingen, een bloemetje dat ik tegenkom of een mooi gesprek met familie en vrienden en natuurlijk de onvoorwaardelijke steun, zorg en liefde van haar vriendin Pien.”

18 augustus '21

‘Kanker wordt ooit de baas over mijn lichaam. Maar nooit over mij’

Douwe Jan (62) is een ‘knokker’, zoals hij zelf zegt. Hij doet er alles aan om te kunnen blijven vechten voor zijn leven en de kwaliteit van zijn leven en denkt graag in kansen. Mede daardoor is hij nu twee jaar verder, iets wat zowel hij als de artsen niet hadden gedacht. En hij blijft strijden. Is het niet voor hemzelf, dan is het voor alle anderen met alvleesklierkanker.

19 juli '21

‘Zoeken naar antwoorden, ga er maar aan staan’

Tamira Lusse is 51 als bij haar alvleesklier- en borstkanker wordt ontdekt. En direct wordt haar verteld dat ze nog drie tot vijf maanden heeft. Het is het begin van een achtbaan, fysiek én emotioneel.

30 april '21

ANBI logo CBF logo Privacy Waarborg logo ANBI/RSIN nr: 007247849
Doneer