‘‘Als patiënt wil je er zeker van zijn: ik krijg de beste behandeling. Daarom sta ik op voor het Deltaplan Alvleesklierkanker.’’
Voormalig radio-DJ Edwin Evers ‘staat op’ voor het Deltaplan Alvleesklierkanker
18 november 2020
Voormalig radio-DJ, drummer en zanger Edwin Evers presenteerde jarenlang het best beluisterde ochtendprogramma van Nederland. Onlangs lanceerde hij zijn singel ‘Het gevoel’. Een nummer over het ondefinieerbare van gevoel. Iets wat vaak bepalend is in belangrijke beslissingen in het leven. Hij heeft aan den lijve ondervonden hoe belangrijk een goed gevoel over een behandeling is. ‘Als patiënt wil je er zeker van zijn: ik krijg de beste behandeling. Daarom sta ik op voor het Deltaplan Alvleesklierkanker.’
‘Je gevoel is vaak leidend. Al helemaal in een ziekteproces’, vertelt Evers. Hij spreekt uit ervaring. Evers’ moeder kreeg vijf jaar geleden de diagnose uitgezaaide darmkanker. ‘In het ziekenhuis kregen wij de vreselijke diagnose. ‘We kunnen niets meer voor u doen’, zeiden de artsen. De grond zakte letterlijk onder onze voeten vandaan. Tegelijkertijd bekroop me een onrustig gevoel. Het leek alsof de beslissing al voor ons genomen was. Alsof ons spoor letterlijk doodliep. Ik vroeg de arts: ‘kan ze híer niet geopereerd worden, of kan het nergens?’ Waarop de arts mij verzekerde dat als ik maar lang genoeg zocht, we vast ergens een plek konden vinden waar men het aandurfde. Maar dat de kans van slagen minimaal zou zijn. Mijn gevoel was leidend, ik kon niet stilzitten en wilde maar één ding doen: doorpakken en zorgen dat ze op de juiste plek terecht kwam. We hadden niets te verliezen.’
Hoop en vrees
Evers vervolgt: ‘Intussen herkende ik mijn moeder niet meer terug: ze was in vier weken tijd enorm verzwakt. Ik liet de artsen foto’s zien van een paar weken daarvoor; ze was haast onherkenbaar. De hoop was letterlijk uit haar weggevloeid en had plaats gemaakt voor angst. Terwijl je als patiënt en naaste maar één ding wil: die hoop weer terugkrijgen. Want hoop doet leven.’
‘Na wat zoek- en speurwerk, hebben we uiteindelijk om een second opinion in een ander ziekenhuis gevraagd’, vertelt Evers. ‘Na veel onderzoeken en gesprekken bleek dat mijn moeder daar tóch geopereerd kon worden. Dat gesprek zal ik nooit vergeten. Mijn moeder stapte terneergeslagen de spreekkamer in. Ze zei voorafgaand: ‘Dit wordt mijn doodvonnis’. Al pratende met de arts zag ik haar in een mum van tijd opkrabbelen. Ze kreeg hoop, en daarmee nieuwe kracht. Er volgden twee operaties en een revalidatietraject. En nu, vijf jaar later, zit ze weer vol levensvreugde. Ze is zo met haar neus op de feiten gedrukt dat ze anders in het leven staat: ze geniet weer van alle kleine dingen. Die levenskracht gun je iedere patiënt.’
De beste behandeling
‘Ik weet dat de situatie van mijn moeder vrij uitzonderlijk is. Tegelijkertijd zou het niet mogen dat je als patiënt zo afhankelijk bent van welk ziekenhuis of welke arts je behandelt. Want ook bij de behandeling van alvleesklierkanker, een van de ernstigste vormen van kanker, gebeurt dit helaas nog te vaak. Het zou ook niet aan de patiënt en naaste zelf moeten zijn om de beste zorg vinden. Want terwijl de wetenschappelijke ontwikkelingen snel gaan, ontbreekt het nu echter vaak aan capaciteit en een stevig netwerk om de nieuwste kennis te delen. Je wilt als patiënt zeker kunnen zijn van de beste behandeling. Ik heb aan den lijve ondervonden hoe belangrijk dat is. Dat maakt dat ik volmondig ‘op sta’ voor het Deltaplan Alvleesklierkanker’, aldus Evers. In het Deltaplan Alvleesklierkanker werken 15 landelijke alvleesklierkanker expertisecentra nauw met elkaar samen om zo de beste behandeling voor elke patiënt te garanderen.
Bekijk alle ambassadeurs die achter het Deltaplan staan
Over het Deltaplan Alvleesklierkanker
Alvleesklierkanker is een van de meest dodelijke vormen van kanker. Met baanbrekend onderzoek wil het Deltaplan Alvleesklierkanker hier verandering in aanbrengen. Het Deltaplan wil wetenschappelijk onderzoek versnellen, de handen ineenslaan om de beste behandeling voor iedereen beschikbaar te maken en te werken aan een betere kwaliteit van leven voor patiënten. En daar is uw steun bij nodig. Helpt u een betere aanpak voor alvleesklierkanker mogelijk te maken? Steun ons.
Meer ervaringsverhalen
M, xx
Debbie (38) bleef tot het laatste moment strijdlustig nadat haar vader de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Samen met haar zussen en haar moeder ging ze in de overlevingsstand: ze regelden van alles, struinden het internet af en zorgden dat ze er waren voor elkaar.30 maart 2023
Accepteren is een levenskunst
Het is inmiddels al ruim twee jaar geleden dat Alineke (58) de diagnose alvleesklierkanker kreeg, maar tegen de statistieken in is ze er nog steeds. En hoe. Positief en nuchter ziet ze de wereld inmiddels op een andere manier. “Vergis je niet, de diagnose is natuurlijk ruk, maar tegelijkertijd heb ik zoveel om dankbaar voor te zijn. Ik gun iedereen die nieuwe bril die ik op heb, maar dan zonder de ziekte erbij.”17 februari 2023
We waren niet klaar om hem los te laten
Debbie (38) bleef tot het laatste moment strijdlustig nadat haar vader de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Samen met haar zussen en haar moeder ging ze in de overlevingsstand: ze regelden van alles, struinden het internet af en zorgden dat ze er waren voor elkaar.1 december 2022